Wyspiański - Niech nikt nie opłakiwać mój grób

myjnia ręczna warszawa

Niech nikt płacz nad moim grobem
z wyjątkiem mojej żony.
Twoje zawzięty łzy łatwo odstępuje
a udawał smutek.

Niech ani na mój rechot całun dzwon
ani ktoś śpiewa z krzykiem;
ale deszcz może płakać na moim pogrzebie
i skrzypienie wiatr.

Kto chce, może rzucić garści ziemi
dopóki ja dusił przez kopiec.
Słońce będzie świecić w jego nowym narodzeniem i drobno
spalić moją ranę.

A potem, być może, po raz kolejny, być może,
znudzony leżącej,
Złamię, że mi dom załączając
i uruchomić na słońce.

A kiedy widzisz mnie w moim locie
jasny rysunek tam,
zadzwoń do mnie z powrotem, jeśli chcesz moje światło
w języku Wiedziałem tutaj.

Może ja to słyszę tam powyżej,
przechodząc czoło danej gwiazdy;
i być może wezmę się ponownie, dla miłości,
to zadanie, które zabija mnie teraz.

Stanisław Wyspiański - Bóg Wam Zapłać, Koledzy, za miłość ze sceny

zakład pogrzebowy wałbrzych

Bóg wam zapłać, Koledzy, za miłość dla sceny
tak nagle i tak bystro ujawnioną w czynie;
przyjaźń, choć działa skrycie, nie ma nigdy ceny,
żaden jej objaw czułości nie ginie.
Mniej się czuję samotny, gdy jestem odczuty
i zapewnienie mam pismem podane:
że ktokolwiek potrafi śpiewać, mając nuty,
i przejść wygodnie gościńce ciosane.
Las nie trzebiony dostrzegłem przed sobą,
który sam pragnę karczować pod rolę;
nie same szmaty teatru ozdobą,
w słowie na scenie chcę mieć daną wolę.
Nie o posadę staram się zyskowną,
gdzie mój talencik byłby zapłacony;
lecz chcę, by w dziele stworzyć myśl przytomną,
by szaniec myśli był myślą stawiony.
Nie dla mej ręki o teatr dziś proszę
ani dla zgrabnych malarskich zalotów;
gdzie się kształciłem, duszę tam przynoszę,
by do Sezamu dojść przez chwast wykrotów.
Nie dla autorskiej ambicji się głoszę -
ale, że wolny - służyć jestem gotów;
zaś służyć mogę tylko tam, gdzie rządzę;
pod cudzy namiot przygodny nie zbłądzę.
Pozwólcie Radzie wejść w meritum sprawy
i nie wtrącajcie się w kontrakt dzierżawy.